Sydney

-Tylko ścian nie pobrudź!- rzucił, zamykając drzwi.-Nie wiem kiedy wróci. Dostał wezwanie do szpitala. Najpóźniej koło dziewiątej rano, czyli...- spojrzał na zegar.- Za siedem godzin.
Patrzył jak Logan chwieje się na nogach. Westchnął pod nosem.
-Chodź, położysz się. Jak się wywalisz to dopiero będę miał problem.

Rozglądał się po mieszkaniu. Hohoho, doktorek się zdziwi. Alkohol znowu dał mu się we znaki, chociaż nie tak mocno, jak na początku.
- A ty jesteś John? Jaques? Jackie? Zaraz... Jack?

Przez moment zastanawiał się czy ma iść łapać Logana czy jednak da radę chodzić o własnych siłach.
-Jack, braciszek już się wygadał, co? A ty jak się nazywasz?- Otworzył drzwi do jednego z pokoi.-Położysz się tutaj, mam nadzieję, że nie przeszkadza ci dźwięk maszyny do pisania.

Już miał odpowiedzieć: "Logan", ale szybko ugryzł się w język. Jednak trochę trzeźwości zachował.
- Mówią na mnie Izaya. - zajrzał do pokoju.

-Miło poznać, chyba...
Pokój był dość mały, utrzymany w kolorystyce szarości i bieli. Pod oknem łóżko, obok szafa, a naprzeciwko biurko z maszyną do pisania.
-Połóż się, a ja wracam do pracy. Jak wróci Tom to się tobą zajmie.

- A o czym tam stukasz na tej swojej klawiaturze? - spytał. Podszedł powoli do łóżka. Położył się na nim. Nawet nie usłyszał, co odpowiedział Jack, bo szybko zasnął. W myślach jeszcze przeklinał, żeby znowu nie mieć głupiego snu.

-Artykuł- mruknął, siadając przy biurku. Spojrzał na śpiącego Logana i wrócił do pracy. Po trzech godzinach wrócił Thomas. Jack wyjrzał z pokoju na ledwo przytomnego brata.
-Masz gościa.
-Kogo?
-Niejaki Izaya, szwy mu poszły, śpi u mnie.
-Jak się obudzi to mnie obudź, idę spać.
-Zamęczysz się, wiesz?
-Skąd u ciebie ta nagła troska o mnie?- rzucił, znikając w swoim pokoju. Jack westchnął i wrócił do siebie.

Spał przez dwanaście godzin. Kiedy się obudził, słońce już było wysoko na niebie. Głowa bolała jak diabli. Rozejrzał się dookoła, próbując przymnieć sobie, co on tu robi. A tak, szwy. Jak już się z nimi upora, będzie musiał pogadać z Indianą. Podobno chcą kogoś wrzucić między łowców, podczas ich podróży przez Australię.

Jack wszedł do pokoju, niosąc kubek z herbatą.
-Wyspany? - spytał, siadając przy biurku. Wziął łyk napoju, czytając ostatni akapit napisanego tekstu.
-Zaraz obudzę Thomasa, to się tobą zajmie. Postaraj się nie ruszać za bardzo, żeby nie uszkodzić do końca szycia.

- Yhm, dzięki - mimo słów Jacka wstał z łóżka, chociaż zrobił to najdelikatniej, jak potrafił. Podszedł powoli do biurka i wziął łyka herbaty. Skrzywił się.
- Człowieku, nie stać cię na cukier?

Zaśmiał się pod nosem.
-Stać, oczywiście że stać, po prostu nie lubię słodzonej. Usiądź na łóżku, pójdę po Thomasa.
Wstał z krzesła, wyjmując kartkę z maszyny. Zebrał je wszystkie, włożył do teczki i odłożył na szafkę powyżej.

Spojrzał za wychodzącym mężczyzną. Sięgnął po teczkę z dokumentami i zaczął ją przeglądać. Yhm, już widzę, jak cię stać. Czyżbym nie tylko ja miał powiązania z Podziemiem?