Tokyo, Japonia

Jedno z brudniejszych i bardziej podejrzanych miejsc. Mimo to miasto nie zostało prawie wcale zniszczone. Większość mieszkańców podzieliła się na pomniejsze gangi. Wiele kolorowych reklam oświetla nocą ulice, umożliwiając wyłapanie jakiegoś zombie albo wandala palącego śmietnik.

Ze studzienki kanalizacyjnej wydobywały się nieprzyjemne, smrodliwe opary powoli zasnuwające całą ulicę.
Louise wyjątkowo mocno starała nierzucać się w oczy i nie wydawać z siebie niepotrzebnych dźwięków, więc z niemałym trudem, zgrabnie lawirowała pomiędzy śmieciami zalegającymi niemal miejsce przy miejscu na chodniku.
Mimo, że miała wstęp do tej części miasta zdecydowanie nie należała ona do tych bezpiecznych, szczególnie nocą. Nawet, jeżeli potencjalny gwałciciel lub rabuś zauważyłby naszyty krzyż na jej ramieniu, zapewne by się tym nie przejął, albo co gorsza-zaprowadził ją do wodza gangu do którego należał.
"Jeszcze tylko kilkaset metrów"-Myślała z karabinem w dłoni,  biegnąc w stronę niebieskiego neonu nadającego oparom wokół siebie dziwny poblask. Mieściła się tam spelunka, którą miejscowi łowcy wręcz uwielbiali, nazywana przez innych rojem.
Louise dekoncentrując się na chwilę, kopnęła jedną z aluminiowych puszek, która potoczyła się z brzdękiem na asfalt. Dziewczyna zaklęła zupełnie nie po kobiecemu i przyśpieszyła tempo biegu.

Dźwięk kopniętej puszki rozniósł się echem po pustej ulicy. W najbliższej okolicy dziewczyny nie było żywej duszy... żywej. Z pobliskiego gruzowiska zaczęły wychodzić zombie. Nie było ich zbyt dużo, gdyż tylko piątka, ale nawet taka ilość była niebezpieczna. Nieumarli ruszyli w stronę Hellraiser.

Słysząc głośne kroki Zombie, Hellraiser jedynie wzdrygnęła się, nie przerywając biegu. Wiedziała, że są szybkie, ale ona była szybsza. Niemal na oślep posłała jeden strzał w ich stronę. Na więcej nie mogła sobie pozwolić. Srebrne kule były niezwykle cennym towarem.
Ku swojemu zdziwieniu stukot kroków jednej pary nóg za nią ucichł. Wiedziała, że nie mogła zabić potwora, ale postrzelony srebrem powinien być mocno spowolniony. Miała nadzieję na to, że dźwięk wystrzału poinformuje innych ludzi o niebezpieczeństwie, albo przyciągnie łowców.
Przyspieszyła dwukrotnie nie zwracając już uwagi na hałas. Rój był tak blisko, że niemal mogła dotknąć jego ściany.
Z pełnym impetem uderzyła w drzwi przy okazji naciskając klamkę łokciem i wbiegła do środka budynku, zasuwając cięzką metalową zasuwę za sobą.
-Pięciu. Jeden postrzelony.-Stwierdziła wciskając pięć naboi w dłoń nieco skołowanego mężczyzny stojącego przy wejściu do podziemi w których mieściła się spelunka.

-A panienka tu czego?- mężczyzna złapał dziewczynę za ramię.- Miejsce prywatne.
Przechodząca obok kobieta z karabinem spojrzała na nich zdziwiona.
-Pięciu idzie- mężczyzna rzucił jej naboje. Kobieta kiwnęła głową biegnąc na dach.

-Niech pan mnie nie dotyka.-Wyrwała ramię z jego uścisku.-Mam zlecenie. Szukam łowcy.-Zmrużyła oczy ilustrując mężczyznę bacznym wzrokiem jednocześnie przewieszając karabin przez plecy. Opuszki palców lewej dłoni zacisnęła na jednym ze skalpeli ukrytych w kieszeni spodni.

Kobieta zeszła na dół. Zatrzymała się przed mężczyzną.
-Puść ją- powiedziała zapalając papierosa.
-Ale...
-Powiedziałam, puść!- zły puścił Hellraiser.
-Jest pod twoją opieką.- burknął.
-I dobrze, choć młoda.- ruszyła w stronę speluny.

Otrzepała ramię za które ją trzymał, po czym posłała mężczyźnie tryiumfujące spojrzenie i dumnym krokiem poszła w ślad za kobietą.
Louise nie była w stanie stwierdzić gdzie pachnie gorzej, w zatęchłej piwnicy pełnej łowców i dymu papierosowego czy na ulicach. Było duszno, ale nie miała zamiaru zdjąć chusty z twarzy.
Szła za nią powoli, czując na sobie spojrzenia ludzi siedzących w spelunce.

Kobieta miała długie, rude włosy spięte w kitkę, piwne oczy, lekko skrzywiony nos i pełne, blado czerwone usta. Prawe ramię miała całe w tatuażach. Ubrana była w brązowy top na ramiączka, spodnie wojskowe w moro oraz czarne glany. Usiadła przy jednym z stolików i wskazała dziewczynie krzesło obok.
-Jak się nazywasz, młoda i czego szukasz w tak zatęchłym miejscu?- spytała odchylając się na krześle.

Louise zgrabnie przysiadła na krześle i usmiechnęła się drapieżnie, mimo, że kobieta nie mogła tego zauważyć.
-Mówią na mnie Hellraiser.-Przyznała i delikatnie wzruszyła ramionami.-Jak już mówiłam szukam łowcy. Ugryzionego.-Założyła nogę na nogę po czym rozpięła kurtkę.-Wystarczy mi jedna rozmowa i badanie krwi. To wszystko.-Wyciągnęła zabezpieczoną strzykawkę i położyła ją na blacie stolika.

Kobieta wzięła strzykawkę i zaczęła się jej przyglądać.
-Zdejmij chustę- zażądała.- Jeśli mamy się jakoś dogadać to muszę cię widzieć.- oparła glany na stole.
-Nogi ze stołu!- krzyknął właściciel.
-Stul pysk! Czepiaj się innych- wrzasnęła do niego zła. Zaciągnęła się dymem oddając dziewczynie strzykawkę.

Louise na początku chciała przyłożyć łowczyni w twarz. Bezczelność kobiety była dla niej czymś nowym. Mało kto pozwalał sobie na taką bezpośredniość. Hellraiser jednak nie miała nic do stracenia. Odebrała od kobiety strzykawkę, obróciła ją w palcach a potem szybkim, zdecydowanym ruchem zdjęła chustę.
Miała pełną świadomość tego, jak wygląda. Wszyscy widząc jej twarz byli zszokowani. Przed wypadkiem uchodziła za klasyczną piękność, duże oczy, mały, zgrabny nos, wydatne kości policzkowe i ładne, kobiece usta sprawiały, że ludzie uważali ją za atrakcyjną. Teraz jednak lewy policzek szpeciła gruba blizna o nierównych krawędziach, która ciągnąc się od kącika ust do ucha stanowiła swoiste, przerażające przedłużenie uśmiechu. Oczywiście, przez jeden defekt nie była brzydka, tylko lekko... Niepokojąca, na tyle, że ludzie albo się na nią gapili albo skrępowani odwracali wzrok.
-To jak?-Odezwała się dziewczyna zachrypniętym od dymu papierosowego unoszącego się w powietrzu głosem.-Dogadujemy się? Skoro już mnie widzisz.-Przeczesała palcami krótkie, blond włosy po czym uśmiechnęła się nieco ironicznie do kobiety siedzącej na przeciwko.

Żaden z łowców siedzących w miarę niedaleko nie zwrócił uwagi na wygląd dziewczyny. Kobieta też sprawiała wrażenie niewzruszonej.
-Skoro masz takie blizny to jesteś albo głupia i słaba albo odważna i silna. Ukrywasz się pod chustą co znaczy, że możesz się wstydzić swego wyglądu czyli bardziej pierwsza opcja. Jednak nie wyglądasz na słabą... Te rany nie są bardzo stare, racja?- powiedziała zaciągając się ponownie dymem.

Hellraiser stłumiła prychnięcie i lekko zmrużyła oczy.
-Wypytywanie ludzi o przeszłość jest dosyć ryzykowne, nie sądzisz?-Po raz kolejny wyciągnęła strzykawkę i obracała ją w palcach.-Dość już o mnie. Wiesz wystarczająco wiele. Porozmawiajmy więc o interesach.-Stwierdziła głosem nie znoszącym sprzeciwu.-Pozostaje jeszcze kwestia zapłaty za tę drobną przysługę... Czego potrzebujesz? Pieniędzy? Naboi? Broni? Przepustek? Płacę na wiele sposobów, byle nie w naturze.-Wzruszyła ramionami, a kurtka lekko zsunęła się z jednego z nich. Poprawiła ją szybkim, zdecydowanym ruchem, ale i tak jeden ze skalpeli wypadł z kieszeni. Zgrabnie go podniosła.-To jak?-Louise ilustrowała łowczynię wzrokiem.

Kobieta wyciągnęła z kieszeni spodni kartkę i podała ją dziewczynie.
-Załatwisz rzeczy z listy, a dostaniesz swoje "obiekty". Najważniejszy się pierwszy punkt. Bez reszty się obejdę- wskazała palcem na napis na górze kartki. Zdjęła nogi ze stołu gasząc papierosa.
-Bywam niecierpliwa więc masz mało czasu. Jako zaliczkę możesz dostać trochę krwi. A jeszcze jedna kwestia. Nie możesz o mnie wspominać. Jakby ktoś się pytał, nie znasz mnie. Tak będzie lepiej dla obu stron.
____
Treść kartki:
Dokumenty - dowód osobisty, prawo jazdy
Karabin ASR110 GUARDIAN EBB FULL-METAL - TYPHON [APS]
Karabin wyborowy AEG SW-13 BLK (SW-013) G
Srebrne naboje
Leki - Serum, bandaże, woda utleniona

Widząc listę chciała tańczyć z radości, karabiny i naboje zdobędzie wyjątkowo łatwo, jednak po lewe dokumenty będzie musiała zapuścić się głęboko w podziemie przestępcze Tokio, miała tam kilku wysoko postawionych przyjaciół, więc raczej sobie poradzi. Mało prawdopodobne będzie zdobycie serum, które w tym mieście stanowiło rzadkość, ale jako medyczka miała dostęp i do niego i do laboratoriów w których mogłaby wyprodukować go odrobinę więcej. Uśmiechnęła się szeroko do kobiety i wzięła delikatnie kartkę ze stołu, chowając ją w dekolcie bluzki.
-Na jakie nazwisko mam wyrobić dokumenty i jak Cię znajdę.-Zapytała jej, po czym dodała.-A jeśli mogę powybrzydzać co do wieku... Obiektu. Ma być młody i niedawno ugryziony. Chcę obserwować postępowanie choroby krok po kroku, jeśli mamy jasność... Nic tak ładnie nie choruje jak młody organizm, który cały czas stara się walczyć.-Uśmiechnęła się nieco upiornie, po czym zawiązała chustę spowrotem na twarzy.

-Na stanie mam tylko młode obiekty. A co do danych- wyciągnęła jakiś skrawek papieru. Szybko napisała na nim coś i podała dziewczynie.
-Jak coś pytaj o Kasai. Nie wybieram się na razie nigdzie więc raczej łatwo mnie znajdziesz. Daj strzykawkę.- rozejrzała się po pomieszczeniu.

Louise przyjęła skrawek papieru i składając go dokładnie po czym schowała tam, gdzie listę z warunkami. Z lekkim ociąganiem podała kobiecie pustą, zabezpieczoną strzykawkę, a drugą ręką chwyciła za skalpel, wiedziała, że gdy łowczyni odejdzie, zrobi się mało bezpiecznie.
-Myślę, że wiesz jak ją napełnić i zabezpieczyć. Czekam 10 minut, jeśli nie przyjdziesz, poradzę sobie bez próbki. Jednak wolałabym ją otrzymać.-Popatrzyła na stojącą ponad nią kobietę, po czym otworzyła swoją torbę w poszukiwaniu jakichś papierów do wypełnienia.

-Oczywiście, że wiem. Zaraz wracam- przeszła do innego pomieszczenia. Po tym jak kobieta odeszła do dziewczyny podszedł facet w czarnej bluzie.
-Nie radzę jej ufać- powiedział tylko i podszedł do baru. Niektórzy łowcy spoglądali co jakiś czas na Hellraiser. Rzadko kiedy widuje się tak młode osoby w takich miejscach.

Louise słysząc słowa mężczyzny oderwała wieczne pióro dopiero co przystawione do kartki. Oczywiście, zdawała sobie sprawę z tego, że kobieta podająca się za "Kasai" może być niegodna zaufania, w końcu pragnęła mieć fałszywe dokumenty i zamierzała sprzedać człowieka, jednak Hellraiser nie spodziewała się ostrzeżenia. Wstała zgrabnie z krzesła i podeszła do mężczyzny w czarnej bluzie stojącego przy barze.
-Poproszę szklankę wody.-Wydała polecenie barmanowi, po czym odwróciła się do faceta.
-Ostrzegł mnie pan przed nią. Dlaczego?-Postanowiła zapytać, mimo bacznego wzroku obserwujących ją ludzi. Tak czy inaczej wypytałaby o łowczynię w podziemiu, a im więcej informacji zdobędzie tym lepiej. Przyjrzała się mężczyźnie, czekając na odpowiedź.

Barman niechętnie postawił przed dziewczynką szklankę z wodą. Mężczyzna odbierając swoje zamówienie spojrzał na Hellraiser.
-Łowcy to głównie dwie grupy osób. Ci co pracowali w policji, wojsku czy tajnych służbach. Drudzy to... przestępcy. Kasai jest jedną z najbardziej poszukiwanych morderców w Europie i Ameryce Północnej. Oczywiście w tych czasach jest to już nie ważne, ale swego czasu miała bardzo złą sławę- odpowiedział cicho popijając drinka.

-Rozumiem.-Skwitowała.-Będę mieć się na baczności i dziękuję za informację.-Podała barmanowi banknot i zabrała swoją szklankę odchodząc spowrotem do stolika. Wsparła się na łokciu, a z torby wyciągnęła słomkę i napiła się wody.
Z tyłu listy warunków Kasai zaczęła pisać plan działania. Jutro będzie musiała odwiedzić kilku wysoko postawionych ludzi... Jeszcze dziś skontaktuje się z ojcem...
Spojrzała na zegarek, minęło 10 minut, więc zebrała swoje rzeczy i wstała z krzesła, powoli udając się w stronę wyjścia

Kasai wróciła. Pomagając sobie zębami bandażowała lewy nadgarstek. Podeszła do jakiegoś wytatuowanego mężczyzny i powiedziała coś do niego po ciuchu. Następnie wróciła do stolika. Zawiązała do końca opatrunek.
Mężczyzna w czarnej bluzie patrzył na kobietę ukradkiem. Wiedział kim jest, i że ma swoje za uszami. Zamówił kolejnego drinka.

Hellraiser bez przeszkód dobiegła do budynku w którym mieszkała i otworzyła drzwi. Jej mieszkanie mieściło się na 10 piętrze jednego z drapaczy chmur w centrum miasta. Dawniej było tu biuro, jednak ojciec kupił je do jej własnej dyspozycji. Wejścia cały czas, od kilku lat pilnował ten sam portier, teraz jednak wyposażony dodatkowo w pistolety, którymi zasłana była cała lada.
-Witaj Yoshi.-Stwierdziła widząc go.-Mógłbyś mi w czymś pomóc?-Jego odpowiedzią był tylko jeszcze szerszy niż zwykle uśmiech.-Wspaniale.-Skwitowała.-Jeśli mógłbyś zebrać mi informacje o niejakiej Kasai... Łowczyni. Byłabym wdzięczna. Chcę wiedzieć wszystko, od miejsca narodzin po kolor szczoteczki do zębów, której używa.-Louise wiedziała, że mężczyzna jest człowiekiem jednego z najmocniejszych Tokijskich gangów i stoi dosyć wysoko w hierarchii. Od czasu do czasu wymieniali tego typu przysługi, ona za informacje płaciła mu lekami, albo leczeniem jego chorych towarzyszy.

Do Kasai podszedł mężczyzna w czarnej bluzie.
-Dzieci też wykorzystujesz?
-A co ci do tego? Przyznaj, ciągle się wściekasz, że ci wtedy uciekłam.
-Gdyby nie apokalipsa już byś była martwa.
-Ty też- rzuciła do niego i wyszła. Mężczyzna spojrzał na nią zły.